Sunday 27 July 2008

«Όλοι τους με ξεχάσανε...»

Δε ξέρω τι ακριβώς εντυπώσεις προκάλεσε η τελευταία -προ εξαμήνου περίπου- κυκλοφορία του αγαπητού Λουκιανού Κηλαηδόνη με τίτλο «Τα Φανταρίστικα», αλλά για μένα έκρυβε μια ιδιαιτέρως ευχάριστη έκπληξη.

Για να πω την αλήθεια το ίδιο το περιεχόμενο του δίσκου δε με εντυπωσίασε, όπως δε με είχε εντυπωσιάσει και στην πρώτη του έκδοση πριν μερικά χρόνια απ' το Δίφωνο, αφού ούτε θεματολογικά είναι κοντά στα ενδιαφέροντά μου ο στρατός και η φιλολογία του -ακόμα και όταν φιλτράρεται μέσα απ' την απολαυστική ελαφρότητα του Κηλαηδόνη - αλλά ούτε κι η δομή του με κέρδισε μ' αυτή την παράξενη συρραφή των, έξυπνων είν' η αλήθεια, τετράστιχων των φαντάρων.

Αυτό που με αιφνιδίασε και συγχρόνως με συγκίνησε ήταν η αναπάντεχη δισκογραφική επανεμφάνιση του, χαμένου από τα καλλιτεχνικά πράγματα τα τελευταία χρόνια, Γιάννη Μηλιώκα, στον όποιο τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Το όνομα του Μηλιώκα για τους περισσότερους είναι ίσως συνυφασμένο με τη δεκαετία του '80, όπου κυκλοφόρησαν και τα πιο πολλά απ' τα γνωστά του τραγούδια. Ωστόσο ο Μηλιώκας είχε παρουσία και μέσα στη δεκαετία του '90, όπου μάλιστα κυκλοφόρησε τρεις, αρκετά ενδιαφέροντες, δίσκους -με τον τελευταίο να κυκλοφορεί το 1998- κι ύστερα χάθηκε. Η τελευταία του εμφάνιση, απ' όσο θυμάμαι, ήταν στους τίτλους της βραχύβιας σειράς του Mega «Αριστοτέλης ο Άριστος», όπου φαινόταν να τραγουδάει μαζί με τον Γιάννη Μπέζο ένα παλιό του τραγούδι.

Παρά την εννιάχρονη απουσία του λοιπόν κι επειδή έχω την πεποίθηση ότι ο Μηλιώκας είναι ένας σπουδαίος -έστω κι άνισος- τραγουδοποιός (πάνω σ' αυτό επιφυλάσσομαι να επεκταθώ περισσότερο στο μέλλον) που έχει ακόμα κάτι να πει -κι όχι ένα απομεινάρι των 80's- αυτή του η επανεμφάνιση με γεμίζει χαρά. Όταν μάλιστα άκουσα για πρώτη φορά το τετράστιχο που ερμηνεύει με τη χαρακτηριστική του αμεσότητα στα «Φανταρίστικα» Όλοι τους με ξεχάσανε/ Σα να 'μουν πεθαμένος/ Μα γω μακριά τους βρίσκομαι, παρασύρθηκα, ξέχασα το θέμα του album και πίστεψα για μια στιγμή ότι ήταν μια εμβόλιμη προσωπική του κατάθεση που «τρύπωσε» στο δίσκο του παλιόφιλου Λουκιανού κι ότι θα συνέχιζε λέγοντας κάτι σε στυλ: Μα γω μακριά τους βρίσκομαι/ και είμαι ευτυχισμένος ή κάτι τέτοιο. Έστω κι αν έκανα λάθος στο στίχο ελπίζω αυτό το τελευταίο να ισχύει, όπως ελπίζω να ισχύουν και οι φήμες που έφτασαν στ' αυτιά μου ότι τον τελευταίο καιρό βρίσκεται στο στούντιο κι ετοιμάζει καινούργια δουλειά. Ωραία θα 'ναι...

8 comments:

Μαγνολίτης said...

Δεν εχω ακουσει ακομα τον δισκο αλλα ελπιζω μετα απο τοσα χρονια απουσιας να ειναι κατι καλο.

Unknown said...

Τον είδα στην φετινή συναυλία του Λουκιανού στο Παλλάς και να ξέρεις ότι τουλάχιστον εμφανισιακά είναι μάγκας και αγέρωχος.
Συμπεραίνω, δηλαδή, καλά...

frank barrell said...

Ηλία, πολύ ευχάριστο αυτό (ήταν στο κοινό αν κατάλαβα καλά, δεν τραγούδησε, σωστά;).
Ακόμα πιο ευχάριστο όμως είναι που έδωσες σημάδια ζωής. Τι απέγινε το blog σου??? Είπαμε «έξοδος» αλλά όχι κι έτσι...

Unknown said...

Ναι Frankie μου πράγματι στο κοινό, λίγο πιο κει καθότανε αγέρωχος και κοτσιδάτος.

Αυτή η ερώτηση άραγε δεν μας ταλαιπωρεί χρόνια τώρα; Τι γίνεται κάτι όταν πατάς delete;...

Χαιρετώ φίλε μου.

frank barrell said...

Δε νομίζω ότι ξέρω τι να πω. Όπως και να 'χει το delete για μένα είναι πάντα κάτι στενάχωρο...
Χαιρετώ κι εγώ. Keep in touch!

frank barrell said...

@ K657CB2oURG9
Τα Φανταρίστικα έχουν τραγούδια του Κηλαηδόνη, όχι του Μηλιώκα. Η επανεμφάνιση του έχει να κάνει μόνο με 15 δεύτερα ερμηνείας. Αλλά τι θα ήμασταν χωρίς τις υπερβολές μας?
Καλώς ήρθες.

Stepas said...

Περιμένω με αγωνία τις συναυλίες του με τον Κηλαηδόνη και τον νέο του προσωπικό δίσκο.Πραγματικά τα τελευταία χρόνια δεν ακούστηκε το παραμικρό για τον Μηλιώκα και μου έκανε τρομερή εντυπωση το πως κατάφερε να μείνει τόσο πολύ αποστασιοποιημένος.Πάντως εκτιμώ ότι σίγουρα έχει να δώσει ακόμη πράγματα στο ελληνικό τραγούδι.

ΥΓ:Τα "φανταρίστικα" δεν μου άρεσαν και πολύ.

frank barrell said...

Stepas, καλώς ήρθες!
Κι εγώ περιμένω τις συναυλίες τους με ανυπομονησία. Βέβαια έχουν αργήσει λίγο, αφού η "καλοκαιρινή" περιοδεία τους ξεκινάει στις ...24 Αυγούστου. Ακόμα δεν έχουν καν ανακοινωθεί συναυλίες για Αθήνα, Θεσσαλονίκη. Ελπίζω να γίνει σύντομα, γιατί με βλέπω να πηγαίνω στο Βόλο στις 17/9...

Πιστεύω κι εγώ φυσικά ότι έχει ακόμα να προσφέρει. Υλικό έχει σίγουρα έτοιμο και μένει να καταφέρει απλά να είναι λιγότερο άνισο απ' ότι συνήθως.

Υ.Γ. Τα Φανταρίστικα ούτε και μένα μου άρεσαν, αλλά μόνο και μόνο που έγιναν αφορμή για το comeback είναι μεγάλη υπόθεση. Λουκιανός rules!