Χαλάρωμα...

...επιτέλους!

Οι τελευταίοι μήνες υπήρξαν για μένα ιδιαίτερα απαιτητικοί, κουραστικοί και, θέλω να πιστεύω, δημιουργικοί. Ιδιαιτέρως δε τις τελευταίες 2-3 βδομάδες ήμουν σε φάση τρέχω και δε φτάνω. Ως εκ τούτου, η αποχή μου τόσο από το blog μου όσο κι απ' τα blog των διαδικτυακών μου φίλων (έχασα δυστυχώς πολλά επεισόδια) ήταν επιβεβλημένη. Όπως επιβεβλημένη ήταν κι η απουσία μου από τις συναυλίες των Tull στη χώρα μας, που τόσο ήθελα να τιμήσω. Σταματάω όμως να γκρινιάζω μιας και οι λόγοι του "τρεξίματος" ήταν στην πλειοψηφία τους ευχάριστοι.

Τώρα λοιπόν ξεμπέρδεψα και για τον επόμενο 1-1,5 μήνα θα είμαι χαλαρός. Όχι με την έννοια της (ψευτό)σαλονικιώτικης, λαζοπούλειας χαλλλαρότητας , αλλά αντίθετα με αυτή μιας ενεργητικής, αναζωογονητικής ξεκούρασης. Και πάντως χωρίς διακοπές, αφού τα περισσότερα ταξίδια, και δη τα καλοκαιρινά, περισσότερο με εκνευρίζουν παρά μ' ευχαριστούν. Έτσι προβλέπεται άλλο ένα καλοκαίρι στην πόλη, παρέα με φίλους, με κορίτσια (ένα συγκεκριμένα!), πολλές παγωμένες μπύρες, κάνα θερινό ενίοτε και πολλά, πολλά ταξίδια μόνο στη φαντασία (εξού και οι φωτογραφίες). Καλώς σας (ξανά)βρίσκω!!!