Αυτά είναι τα ωραία...
Ένας οποιοσδήποτε αγώνας μεταξύ των δύο συγκεκριμένων ομάδων είναι πάντοτε συναρπαστικός. Όταν αυτός ο αγώνας τυγχάνει να είναι και ο τελικός του Copa America τότε απλά έχουμε να κάνουμε με μια άχαστη ποδοσφαιρική συγκυρία! (Ευτυχώς που κάποιος θεός του ποδοσφαίρου μερίμνησε να γίνει ο τελικός σχετικά νωρίς για να μη ταλαιπωρούμαστε και μεις οι ευρωπαίοι φίλοι του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου!)
Το Copa America είναι ένας απ' τους λόγους που πρωταγάπησα το ποδόσφαιρο: μια διοργάνωση όπου παίζουν οι, κατά κανόνα, πιο εντυπωσιακοί παίκτες του κόσμου απαγκιστρωμένοι απ' τις σκοπιμότητες και τις τακτικές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αποδίδοντας ένα απίστευτα εντυπωσιακό θέαμα που μπορεί πολλές φορές να σου κόψει την ανάσα. Ακόμα και αν το φετινό μέχρι στιμής υπήρξε μάλλον ανιαρό, είναι σίγουρο ότι ο τελικός θα έρθει να μας αποζημιώσει...
Βέβαια, ακόμα κι εμείς οι Αργεντινόφιλοι θα επιθυμούσαμε να κατέβαινε οι Βραζιλία με όλα της τα αστέρια (λείπουν Ροναλντίνο, Κακά κ.α.) αλλά ακόμα κι έτσι οι Ρομπίνιο, Ζούλιο Μπαπτίστα και οι άλλοι δεν θα είναι εύκολοι αντίπαλοι για τον Ρικέλμε και την παρέα του. Και μιας που έφτασε ο λόγος στον Ρικέλμε, αξίζει να πούμε ότι από τους τόσους επίδοξους διαδόχους του Ντιεγκίτο (η μόνιμη εμμονή των Αργεντίνων), αυτός είναι ο μοναδικός που αξίζει να φοράει το 10 στην πλάτη...
Αλήθεια, εσείς ποιούς συμπαθείτε περισσότερο?
13 comments:
εμείς οι Μεξικανόφιλοι(με εξαίρεση τον σιχαμένο Καστίγιο) τι να πούμε?Θέλαμε τη ρεβάνς για τον αποκλεισμό στο μουντιάλ αλλά τα δοκάρια δε μας το επέτρεψαν.ΚΟΥΑΤΕΜΟΚ blanco
νίκος κ., είδα το ματς και όντως το Μεξικό έπαιξε πολύ καλά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά το "κρέμασε" ο τερματοφύλακας με την "ηρωική" έξοδο στο πρώτο γκολ. Αλλά κι ο Μέσι τη γκολάρα έβαλε μετά, έτσι?
Χαίρομαι που έχουμε την ίδια άποψη για τον Καστίγιο (αν και είναι παικταράς).
Όπως και να 'χει το Αργεντινή-Βραζιλία στον τελικό νομίζω θα το ευχαριστηθείς κι εσύ, αν και Μεξικανόφιλος!
Δεν είδα τον τελικό, οπότε δεν θ' αναμασήσω όσα διάβασα.
Σκέτα συλλυπητήρια, λοιπόν.
Ωστόσο, ως ποδοσφαιρόφιλος άλλης σχολής, ευρωπαϊκότερης - όχι συγκεριμένα εθνικής - ήθελα να δηλώσω ότι φανατικά αντιτάσσομαι σε παίκτες που θέλουν μια μπάλα δική τους - και θεωρώ πως δεν έχουν κανένα απολύτως ταλέντο ανταγωνιστικότητας στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Γι' αυτό, μου φαίνεται, τα βραζιλιανά σάρωσαν.
Ειδικά, ο "πως τον είπες" μου κάνει σε καθυστερημένο γενικά.
Ευελπιστώ να μην σε έχασα για πάντα.
Εντάξει σκέψου ότι η Αργεντινή κατέβηκε χωρίς τον Herrera.
:-))))
Δυστυχώς δεν έχω τηλεόραση και έχασα τον τελικό. Πολύ ενδιαφέροντα όσα είπες για τις διαφορές του Κόπα Αμέρικα από το μουντιαλ, ίσως το ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο απαλλαγμένο από σκοπιμότητες εκεί και γι` αυτό βλέπεις τόσο πολλά γκολ.
Αργεντινή υποστηρίζω χαλαρά, η πιο ευρωπαϊκή ομάδα της Λατ. Αμερικής, με παίκτες που αποφεύγουν τις αυτάρεσκες φανφάρες των βραζιλιάνων. Δυστυχώς χ8ες δεν ήταν η μέρα τους...
Αγαπώ τους Αργεντίνους, όλο και πιο πολύ, για τον βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα τους: ενώ έχουν τις ικανότητες (και με το παραπάνω) και το ξέρουν, την ίδια ώρα δείχνουν να στέκονται με, υπερβολικό, δέος και σκεπτικισμό απέναντι στην ενδεχόμενη εκπλήρωση του εκάστοτε στόχου. Αυτό κάνει τις επιτυχίες τους να έρχονται με μεγάλο κόπο και τρόπο ηρωικό και τις (πιο συχνές)αποτυχίες τους να μοιάζουν παταγώδεις. Κάθε τους συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση είναι από μόνη της ένα μεγάλο ψυχόδραμα. Πολλές φορές δυσάρεστο να το παρακολουθεί κανείς, αλλά πάντοτε γοητευτικό...
Ηλία, δέχομαι τα συλληπητήρια, αλλά όχι και να με χάσεις επειδή δε σ' αρέσει ο Ρικέλμε... ;)
Εξάλλου συμφωνώ μαζί σου ότι παίκτες αυτού του στυλ δύσκολα μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, (στην Ευρώπη τουλάχιστον γιατί στην Μπόκα που έπαιξε φέτος έκανε παπάδες) αλλά ακριβώς γι' αυτό μου είναι εξαιρετικά συμπαθείς: η εποχή τους έχει προσπεράσει, αλλά αυτοί επιμένουν με το αργό τους ρέμπελο στυλ να κάνουν τα ξεπερασμένα μαγικά τους μπροστά σ' ένα κοινό που έχει μάθει τώρα πια να δοξάζει μονάχα αυτούς που ξέρουν να τρέχουν και να μαρκάρουν...
Ινδικτε, με τον Herrera τουλάχιστον θα κάναν και 2-3 ευκαιρίες, χαμένες βέβαια αλλά ευκαιρίες... :)))
Που κατάντησε πάντως ο, κάποτε, παρτενέρ του Σαβιόλα... Ο ένας μεταγραφή στη Ρεάλ κι ο άλλος στον ...Ατρόμητο.
Μπούκατσα, επιτέλους βρίσκω και κάποιον συμπάσχοντα! Το ματς τυχερός είσαι που δε το είδες, ανυπαρξία απόλυτη εκ μέρους της Αργεντινής...
Κοίτα, αφού ρώτησες θα ανεχτείς και τις πιο άσχετες απαντήσεις, έτσι;
Αργεντινή (πρόσεξε τώρα, τι ποδοσφαιρικά κριτήρια έχω!)γιατί:
έχουν πιο ωραία τραγούδια, πιο ωραία μουσική, πιο καλή λογοτεχνία, ενδιαφέρον νέο σινεμά,και όλα αυτά ενώ είναι στη
δίνη μίας σφοδρής οικονομικής κρίσης. (και δεν έχουν τόσες πολλές ξανθοβαμμένες όπως στη Βραζιλία)
Σε κάλυψα ή να το σβήσω το σχόλιο να μη σε ντροπιάζω;
Λόγια του Αέρα, με κάλυψες και με το παραπάνω! Χαρά μου να έχω τέτοια "άσχετα" σχόλια.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι λαοί της Λατ. Αμερικής μου είναι αρκετά συμπαθείς, αλλά έτσι όπως το έθεσες πραγματικά οι Αργεντινοί έχουν το κάτι παραπάνω.
(κι ας μην έχουν και την καλύτερη γνώμη για μας! Θυμάμαι σε μια σκηνή απ' το 9 Βασίλισσες ένας απ' τους ήρωες αγοράζει κάτι απ' το μπακάλικο, διαβάζει ότι έχει ως χώρα προέλευσης την Ελλάδα και κουνάει το κεφάλι, λέγοντας κάτι σε στυλ "που καταντήσαμε..." :))))
Μωρέ, πανάθεμά σε, μ' αρέσει πολύ ο τρόπος που αντιμετωπίζεις την εθνική τους (στο μουντιάλ, το κλάμα του Μπατιστούτα, ήταν αρκετό για μένα να χάσω το ενδιαφέρον για την υπόλοιπη διοργάνωση), οπότε τα μαζεύω πίσω και συμπαρατάσσομαι.
Όχι όμως και για τον Ρικέλμε, που εξακολουθώ να βρίσκω βραδύονοο ποδοσφαιριστή. Ναι, παρομοίως απεχθάνομαι τα άμυαλα τρεχαντήρια, αλλά τα προτιμώ από αυτόν τον χελώνο στο μυαλό και το σώμα.
Όταν όμως ο Ζιζού τους έκανε όλους γιογιό, αυτή ήταν η απλησίαστη ηδονή....
Χαίρομαι που τελικά σ' έφερα με τα νερά μου, αλλά τον Ρικέλμε εξακολουθώ να νομίζω ότι τον έχεις παρεξηγήσει! Δεν είναι βραδύνους όπως λες, απλά λίγο κολλημένος (δεν είναι κακό αυτό). Αλλά επειδή μ΄αυτό το "χελώνος στο μυαλό και το σώμα" που πέταξες, γελούσα καμια ώρα λέω να σε συγχωρέσω... :Ρ
Όσο για τον Ζιζού, ακόμα και να ήθελα δε θα μπορούσα να διαφωνήσω...
Post a Comment