Με ενοχλεί αυτή η νοοτροπία που παρατηρώ τριγύρω μου της αφειδούς συσσώρευσης ψηφιακών αρχείων εικόνας και ήχου απ' τον καθένα μόνο και μόνο γιατί είναι εύκολο. Μια λογική του «δε με πολυνοιάζει κιόλας, αλλά άστο να υπάρχει»… Μου φαίνεται ότι απαξιώνεται έτσι όλο και περισσότερο η σημασία της πνευματικής εργασίας και ταυτόχρονα η ασχολία παύει να είναι «βλέπω ταινίες» ή «ακούω μουσική» και γίνεται «κατεβάζω αφειδώς χωρίς ουσιαστικό κριτήριο».
Όλος αυτός ο πρόλογος προέκυψε για να εξηγηθώ προτού φτάσω στην ουσία του κειμένου. Παρόλο λοιπόν που αποφεύγω να μαζεύω πράγματα χωρίς να ξέρω τι είναι, έβρισκα εδώ και καιρό στον υπολογιστή μου ένα album με το μυστήριο ψυχεδελικό εξώφυλλο και τα ωραία μάτια με το ύποπτο βλέμμα που όσο κι αν έσπαγα το κεφάλι μου αδυνατούσα να θυμηθώ πως διάολο βρέθηκε εκεί και τι ακριβώς ήταν. Και σαν από αντίδραση απέφευγα καν να το ακούσω και πήγαινα παρακάτω αφήνοντάς το «απλά να υπάρχει»…
Εντάξει, για να μη το πολυκουράζω μια μέρα το άκουσα και με χτύπησε στο κεφάλι. -Μαλάκα, τι'ν'αυτό; -Ronnie Spector. -…? -Η τραγουδίστρια των Ronettes. -A!
Το «αυτό» λοιπόν ήταν το "She Talk To Rainbows", ένα EP που κυκλοφόρησε το 1999 η Ronnie Spector με διασκευές. Η χροιά της φωνής της φέρνει λίγο στη Marianne Faithfull, αλλά το βάθος και η τεχνική της είναι ασύγκριτα. Ομολογώ ότι γνώριζα ελάχιστα γι' αυτή (κι ας έχει καμιά σαρανταρία χρόνια solo καριέρας, τι να πω…), μόνο κάποια τραγούδια των Ronettes (girl-group στη δεκαετία του '60) που έτσι κι αλλιώς δε με ενθουσίαζαν κιόλας. Αλλά αυτό ήταν κάτι! 22 λεπτά, 6 κομμάτια όπου το ένα είναι επανάληψη του τρίτου. Μικρή διάρκεια (EP γαρ) αλλά τι περιεχόμενο,έτσι; Δε ξέρω τι αίσθηση είχε κάνει το '99 που κυκλοφόρησε, αλλά νομίζω ότι είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό! Κι ας είναι διασκευές…
Last but not least: την παραγωγή του album την έκανε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Joey Ramone. Αυτό ίσως δίνει μία εξήγηση για το πώς βρέθηκε στην κατοχή μου.
1. She Talks To Rainbows: το διαμάντι του album. Ένα όχι ιδιαίτερα γνωστό τραγούδι των Ramones που με τη φωνή της Spector απογειώνεται σε άλλα επίπεδα. Ασύλληπτο τραγούδι!
2. Don't Worry Baby: Αυτό είναι ένα τραγούδι των Beach Boys που γράφτηκε αρχικά για τη φωνή της Spector, η οποία αξιώθηκε να το πει μόλις τριάντα χρόνια αργότερα. Η ερμηνεία της πάντως στέλνει τους γλυκερούς ΒΒ κυριολεκτικά για ύπνο…
3. You Can’t Put Your Arms Around a Memory: το αριστούργημα το Johnny Thunders των New York Dolls μ' έναν απ' τους πιο όμορφους τίτλους που έχουν υπάρξει σε τραγούδι. Σ' ένα πρώτο επίπεδο αναφέρεται στην εξάρτηση απ' την ηρωίνη, αλλά η συγκεκριμένη εκτέλεση καταφέρνει νομίζω να του δώσει ένα πιο ευρύ περιεχόμενο. Επαναλαμβάνεται στο τέλος του EP με τον Joey στα φωνητικά και δε σου κακοφαίνεται καθόλου.
4. Bye Bye Baby: Κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι και ο mr. Producer! Άλλο ένα τραγούδι των Ramones (απ' αυτά που γούσταρε ο Joey, όχι απ' τα άλλα…) σε ντουετάκι. Μιλάει για το χωρισμό με τόσο ψύχραιμο και οξυδερκή τρόπο που σου σηκώνεται η τρίχα… Well I guess it's over and it's done/ We had some good times, we had fun/ We drove each other crazy/ I'll always love you baby…
5. I Wish I Never Saw The Sunshine: Ένα παλιό τραγούδι των Ronettes αυτή τη φορά και πάλι με θέμα το χωρισμό. Ίσως το λιγότερο ενδιαφέρον κομμάτι που ακούγεται πάντως εξίσου ευχάριστα χάρη σ' αυτή τη θεία φωνή, τη φωνή της Ronnie Spector.
