Όταν ο John Lennon σκοτώθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1980 ήταν 40 ετών και βρισκόταν σε πλήρη δημιουργική και βιολογική ακμή. Ήταν ένας ανήσυχος καλλιτέχνης που πιθανότατα είχε πολλά ακόμα να προσφέρει.Πως μπορεί να ήταν όμως ο Lennon σήμερα αν το χέρι κάποιου μυστήριου τύπου δε του τερμάτιζε τόσο απροσδόκητα, και άδικα, τη ζωή?
Αν o John Lennon ζούσε σήμερα θα ήταν 66 χρονών. Μόνο αυτό μπορούμε να ξέρουμε στα σίγουρα. Πώς θα ήταν όμως; Πώς θα συμπεριφερόταν; Θα έγραφε ακόμα τραγούδια ή θα είχε αφοσιωθεί στις πάμπολλες επιχειρήσεις του; Θα ήταν ακόμα ενεργός πολίτης και ακτιβιστής ή θα είχε απομονωθεί κάπου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας απογοητευμένος; Μήπως θα είχε γίνει μαϊντανός στις τηλεοράσεις και θα έτρεχε στις κοσμικές εκδηλώσεις όπως τόσοι και τόσοι συνοδοιπόροι του ή θα ήταν ένα γεροντοφρικιό που θα συνέχιζε να κράζει (μέσα απ' το νετ ίσως;) τους βολεμένος με το βιτριολικό του χιούμορ; Θα ήταν ακόμα ερωτευμένος με τη Γιόκο; Θα συνέχιζε να τα χώνει στον McCartney ή θα συμφωνούσαν για κάνα "φιλανθρωπικό" reunion;
Δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ και τώρα πια μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Μια ωραία υπόθεση όμως πάνω σ' αυτό έχω την εντύπωση πως έκανε ο μεξικανός σκηνοθέτης Αλφόνσο Κουαρόν στην έξοχη, από κάθε άποψη, ταινία του "Children Of Men". Η ταινία, που υποτίθεται ότι διαδραματίζεται το 2027, επιχειρεί μια πολυεπίπεδη σπουδή για το που βαδίζει η ανθρωπότητα στηριζόμενη όμως αποκλειστικά σε δεδομένα του σήμερα. Όπως και να'χει ο πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ένας κυνικός, πρώην ακτιβιστής που καλείται να βοηθήσει μια μαύρη γυναίκα που είναι η μοναδική εγκυμονούσα του κόσμου απ' το 2009!Στη συγκεκριμένη ταινία λοιπόν υπάρχει ένας ρόλος-κλειδί (που υποδύεται εκπληκτικά ο Michael Caine) που έχω σοβαρές υποψίες ότι βασίζεται στην συγκεκριμένη εικασία. Πως δηλαδή θα ήταν σήμερα ο Lennon.
O Caine λοιπόν είναι ένας ηλικιωμένος χίπης που ζει στην βρετανική εξοχή με την, σε κατάσταση φυτού, γυναίκα του (ίσως η φαντασίωση πολλών θαυμαστών του Lennon!), πρώην πολιτικοποιημένος σκιτσογράφος με μπόλικο σαρκαστικό χιούμορ που ζει ουσιαστικά με το παρελθόν,καπνίζει μαριχουάνα, φιλοσοφεί και χλευάζει το, αμφισβητούμενο, μέλλον των ανθρώπων. Εκτός από όλα αυτά και σε συνδυασμό με τα προφανή κοινά εμφανισιακά στοιχεία του ήρωα με τον Lennon (τα στρόγγυλα γυαλιά, σήμα κατατεθέν, και τα μακριά μαλλιά) η άποψη αυτή ενισχύεται αρκετά από την εμμονή που δείχνει η ταινία με την βρετανική μουσική σκηνή και τις συνεχείς αναφορές της σε αυτήν.
Αναγνωρίζω βέβαια πως αυτή είναι μια αρκετά αυθαίρετη θεωρία, αλλά φεύγοντας απ' την ταινία δε μπορούσα να το βγάλω απ' το μυαλό μου. Άλλωστε θα μου άρεσε να ζούσε ο Lennon και να ήταν κάπως έτσι...
